Jarenlang wordt je leven bepaald door ‘moeten’. Eerst moet je naar je ouders luisteren, daarna naar de meester of de juf, vervolgens moet je een goede school- en studiekeuze maken, om tenslotte de rest van je leven te moeten voldoen aan de hoge verwachtingen van anderen: je familie, vrienden, partner, kinderen, de maatschappij en social media, om maar iets te noemen..
Herken je dit? Je wekker gaat en je dag begint met moeten: je moet op tijd opstaan, je moet enigszins op tijd en verzorgd op je werk komen, je agenda zit vol met afspraken en aan het eind van de werkdag moet je natuurlijk gezond eten, sporten, social media bijhouden, en o ja, en aan je partner vragen hoe zijn of haar dag was. Je moet ook op tijd naar bed want morgen begint het feest weer opnieuw… Beschrijft dit een gemiddelde dag voor jou? Je hoofd stuurt al die verplichtingen en verwachtingen als stress signalen naar je lijf.
Laat ik eerlijk zijn: mijn hoofd heeft mij best ver gebracht. Zonder verstand was ik ook geen meester in de rechten geworden. Mijn hoofd vertelde mij wat ik allemaal moest; het stelde strenge eisen en maakte grote ‘to-do’ lijsten. Ik geloofde alles wat ik dacht, en jarenlang rende ik mij rot om aan al die eisen te voldoen. Ik werkte hard en veel, onderhield mijn relatie en sociale contacten, ging sporten, en probeerde ondertussen ook nog de beste moeder van de wereld te zijn. Mijn leven werd bepaald door mijn agenda, lange ‘to-do’ lijsten en de verwachtingen van anderen. Maar gaandeweg begon mijn hoofd zich tegen mij te keren. Wat ik zelf wilde wist ik al lang niet meer!
Niet alleen onze omgeving verwacht veel van ons, ook (of juist !) stellen wij hoge eisen aan onszelf, omdat we dat gewend zijn geraakt en omdat dat ergens ook veiligheid en houvast biedt. Vaak komt dit voort uit een gevoel van onzekerheid, van controle dwang, perfectionisme, van ‘erbij willen horen’ en ‘geen fouten mogen maken’.
Helemaal onderaan die eindeloze ‘to-do’ lijst staat: BURN-OUT. Die BURN-OUT vecht zich een weg naar boven totdat hij bovenaan je to-do lijst staat en je er niet meer omheen kunt.
En vlak voordat dat bij mij gebeurde, realiseerde ik mij dat er iets niet klopte, dat er balans in mijn leven miste en dat ik veel dingen niet voor mijzelf deed, maar voor anderen. Ik voelde mij uitgeput, ontevreden en niet echt gelukkig. Heel voorzichtig leerde ik naar mijn hart luisteren. Een grotere eye-opener had ik niet kunnen krijgen. Het proces ‘van moeten naar willen’ werd noodgedwongen in gang gezet. Met kleine stapjes. Want toen mijn hoofd knock-out op de vloer lag, moest ik leren voelen wat ik wilde. En toen ik daarvoor de rust vond, begon mijn hart zachtjes te fluisteren: ‘ik wil graag werken als coach, ik wil meer tijd voor mijn gezin, ik wil graag vaker sporten, ik wil minder in de file, ik wil mijn eigen coaching praktijk beginnen, ik wil meer rust, meer geluk en meer kunnen voelen’.
Enkele tips:
- Wees je bewust, neem afstand en sta soms even stil. Leid jij het leven zoals je dat wil leiden? Nee, wat zou je willen veranderen?
- Voor wie doe je alles wat je doet? Voor jezelf, voor een ander of ..? En wie is die ander? Is hij/zij jouw aandacht waard?
- Probeer eerder je grenzen aan te geven. Sta stil bij wat je allemaal doet op een dag en bedenk of jij het ook echt allemaal ‘wil’ doen. Misschien kan het ook een andere keer, of kan iemand anders je helpen?
- Let op je taalgebruik: als jij steeds het woord ‘moeten’ gebruikt, geven je hersenen -onbewust- steeds een stress-signaal naar je lichaam en dat zorgt voor spanning
- Vervang het woord ‘moeten’ eens wat vaker door ‘willen’. Bijv. ‘ik wil sporten’
- Zet ‘me-time’ in je agenda
- Probeer alles eens wat minder goed te doen. Goed is goed genoeg!
- Maak een top 10 van dingen waar je het meest van geniet, waar je energie van krijgt. Schrijf naast elk ervan wanneer je dat voor het laatst hebt gedaan.